2.5.07

Úr helli sýndarinnar

Það er frekar ódýrt að vitna svona í miðja Biðina eftir Godot án sérstaks tilefnis, annars en þess sem heimurinn í sjónvarpinu býður manni að þekkja, en það með hausinn í bókunum og sólina glottandi hinu megin við gler (þó við höfum reyndar rifið alla glugga upp á gátt til að hleypa trekknum í gegn) er bara fátt um frumlegar og spennandi hugsanir.
Loftvarnabjöllurnar sem ómuðu í hádeginu voru þó skemmtilegt uppbrot í annars sólbjartan daginn - sem annars nær varla niður í tærnar á sjálfum sér fyrir Sókratesi, Platoni og Aristótelesi.

Annað kvöld er svo áætlað að ég lendi í Keflavík. Hvar er það nú eiginlega?

Engin ummæli:

Rollerblades at night