Rollerblades at night

Metroride Copenhagen

This is actually the first and only video that I have shot and edited by only using my Nokia N73 mobile phone. In many ways it's crap, but it only took like couple of minutes to edit, and then of course the shooting time, which, as can easily be seen, was very short.
However it's quite cool. But I did make another version with a lovely Tom Waits song playing, but due to copyright issues I'm not gonna post it here.

(That, and the fact that I couldn't figure out how to cut the song short, so it's basically playing for three minutes with a black background – and that's just not cool).

Rain

Jöh-teh-bohr

Af rúmtíma

Mér virðist sem hafi bæst á mig nokkur kíló þar sem ég flakkaði í tíma á milli Kaupmannahafnar og Reykjavíkur fyrir sléttri viku síðan. Með því þyki ég hafa nálgast Mitchelin karlinn í útliti, meira en nokkru sinni fyrr.
Í sama anda yfirvegaðrar bjartsýni, geri ég fastlega ráð fyrir því að hverfa aftur til fyrra horfs þegar ég flýg inn í framtíðina, aftur til Hafnar, eldsnemma að morgni næstkomandi þriðjudags.

Gulls ígildi

Arabískur vísdómur: „Paradís á jörðu er fundin á baki hests, í lestri bóka og á milli brjósta konu.“

-Carlos Edmundo de Ory, úr ljóðinu Aerolites

Snúrufargan

Athugið einnig: Síminn minn hefur verið sviptur öllum tengslum við raun og veruleikann, svo engar myndir birtast úr yfirstandandi Íslandsför fyrr en aftur verður komið á danska grund. Lífsæðin gleymdist nefnilega þar.
Sjitt(!!!) sorrí.

Verund sem var

Þremur lokið af fjórum, þetta er allt að koma. Að hripa fjögur próf á einni viku er mögnuð upplifun. Stundum vildi ég samt óska að ég hefði skrifað ritgerðir, aðalega af því mig langar að skrifa ritgerð. Skrifa eitthvað allavega, eitthvað annað en blogg.
Í listheimspekinni komst ég á flug og flaug að lokum framúr mér. Vonandi verð ég jafn montinn af útkomu og niðurstöðum og ég er kátur núna. Ísland er alveg að verða búið. Alveg bráðum.
Eftir helgina hunskast ég aftur heim með rófuna sperrta. En þetta hefur hreint ekki verið svo slæmt, þrátt fyrir allt sem áður hefir verið látið flakka, sumt jafnvel sagt í hálfkæringi, annað fullri alvöru. Um Ísland gildir þó: Ómögulegt er að dveljast lengur en viku á landinu, án þess að rekast á tvo þriðju hluta allra þeirra sem þú hefir áður átt samskipti við. Set þetta upp í syllógisma seinna. Rökfræði ekki mín sterkasta hlið; verst þykir mér að það voru ekki heldur greinarnar sem ég taldi mína sterkustu hlið. Nema kannski listheimspekin og fagurfræðin.
Enda eðlilegt það...

Ég er hér, ég er hér, sagði litli íkorninn og hoppaði ítrekað í loft upp af kátínunni einni saman

Króna með gati var það, væni, og hættu svo þessu væli! Matarkarfan í Bónus er ekki lengur svo mikið dýrari en í danskri Nettó, fjandinn hafi það. Allavega ekki þegar van-hollusta er í fyrirrúmi. Ekki óhollusta, nei, ekki ó- heldur van.
Það er samt með ólíkindum tvær manneskjur, verundir og vitundir, geta rakið ævisöguna hratt og í fáum orðum, við færiband lágvöruverslunar. Sjáumst á vappinu, ég er hér.

Enn er von

„Takk fyrir lánið,“ sönglaði litli strákurinn með ljósa hárið, og brosti með stóru, bláu augunum sínum og andlitinu öllu, um leið og hann rétti bólugröfnum starfsmanni vídjóleigunnar spóluna.

Gleðjumst!