Þegar ég vaknaði í morgun og rauk á eftir strætó var ég ekki alveg viss um að áfengisneyzla kvöldsins áður væri algerlega í minningunni. Þegar ég stóð svo og beið eftir næsta strætó, baðaður af sólskini og bitinn af frosti og kulda - bílaumferðin ennþá róleg og nokkuð hávaðalaus eins og vera bar á laugardagsmorgni; þá leið mér eins og ég væri staddur í útlöndum eða einhversstaðar djúpt inni eigin ímyndunarafli.
Það var ferlega fín tilfinning. Mér leið helvíti vel.
1 ummæli:
JÁ ÞYNNKAN ER LJÚF! Gerir hugsunaháttinn einkar djúpan..
Skrifa ummæli